Gravlegg meg, men ikkje i gymsalen

Å vere ikkje-truande i distriktet er ingen dans på roser. Iallfall ikkje når ein døyr.

Kvar gong eg er i gravferd kjenner eg at det hastar med å komme opp med eit alternativ. Ikkje eit alternativ til å døy – så Mark Zuckerberg er eg ikkje – men eit alternativ til den kyrkjelege gravferda.

Ideelt sett har eg omtrent 40 år på meg, og mykje bør ha skjedd på gravferdsfronten innan den tid.