Det beste med bygda er å forlate henne. Det nest beste er å vende tilbake.

Det er lettare å presse ein kamel gjennom eit nålauge enn å presse eit bymenneske til å busette seg på bygda.

Eigentleg skulle det jo vore ein «no brainer»:

Bu trongt og ubegripeleg dyrt, med konstante trikkedrønn og berre ein liten grøn parkflekk til ungane? Eller bu i ope landskap, under ein uendeleg himmel, eit steinkast frå sjøen, skogen og fjellet, for ein slikk og ingenting?